Hakuna Mashaka

De tijd vliegt voorbij. Ondertussen zit ik alweer twee maanden hier en is het een maand geleden dat ik mijn laatste reisverslag geschreven heb. Tijd voor een update.

Zoals ik in mijn vorige reisverslag verteld had zou ik met een team meedoen aan de Swisse Color Run, een van de dingen die ik op mijn bucket list had staan. Na wat enthousiaste studenten gevonden te hebben en de race kit te hebben opgehaald gingen we zondagochtend 24 augustus om 9 uur 's ochtends van start in Centennial Park in Bondi. Na Color Throw Zones te hebben gepasseerd waren we en erg gekleurd zootje bij elkaar. 5 kilometer rennen (gedeeltelijk lopen omdat ik helaas geteisterd werd door zogenaamde 'shin splints' (beenvliesontsteking)) en afsluitend feesten tijdens het color festival met allemaal gekleurde mensen is zeker iets wat ik niet had willen missen. Ik heb de hele dag met een brede glimlach rondgehuppeld.

De week erna was het toch eindelijk tijd voor ons surfkamp. Iets waar we heel erg naar uitkeken aangezien we ondertussen al zoveel water gezien hadden en nog bijna niet op onze surfboards hadden gestaan. We vertrokken vrijdag 29 augustus met een groep van 100 internationale studenten met de bus naar een strand 2 uur van Sydney vandaan, genaamd the Seven Mile Beach. Eenmaal aangekomen op het surfkamp gingen we vrijwel meteen slapen aangezien we de volgende ochtend vroeg zouden beginnen met de surflessen. We sliepen in kleine hutjes met stapelbedden (daar was ik nu toch al aan gewend), die in een cirkel rond de verzamelplek stonden. Een typische surf hangout met surfboards, palmbomen, possum Sam (maffe kat/hondachtige beesten), papagaaien, een hele hoop wetsuits voor alle studenten en chille muziek. Nadat we de volgende ochtend onze wetsuits hadden aangetrokken gingen we naar Seven Mile Beach. Daar werd iedereen lid van een familie en elke familie kreeg natuurlijk een naam. Iets ruigs! zeiden de surfinstructeurs... Uiteindelijk was ik lid van de Wave Fucking Boobs (vraag me niet hoe). We begonnen met het tekenen van een surfboard in zand. Daarop leerden we peddelen en opstaan. Tijd voor het echte werk. Hoewel niet zo'n lekker weer was op dat moment, was de eerste les al erg leerzaam. Ik kreeg het voor elkaar om daar al op m'n surfboard te kunnen staan (WhoopWhoop!). Na een heerlijke voedzame hamburger in de middag (echt goed en veel eten) trokken we onze koude en natte wetsuits weer aan voor de volgende les. Na 's avonds heerlijk te hebben geBBQt gingen we naar de enige uitgaansgelegenheid die ze hadden dichtbij het strand: een of andere Fishermanskroeg. Niet heel veel boeiends, maar omdat we met zoveel waren en de meeste genoeg te drinken hadden, hebben we het prima naar ons zin gehad. Mijn Nederlandse reisgenoot is ook nog eens versiert door drie oudere dames, tijd van z'n leven, haha (had je bij moeten zijn). Op zondag brak de zon door en was het surfen erg genieten. Met een groep van 50 man waren we op het strand en omdat nu bijna iedereen al op z'n board kon staan was het erg gaaf om te zien. Ondertussen was het opstaan en naar het strand surfen al een gewoonte geworden. Aan het eind van het middag keerde we terug naar Sydney om daarna heerlijk uitgeput uit te kunnen rusten in ons huisje in Bondi. Bondi Beach is trouwens echt een beruchte plek voor surfers. Veel golven, hoge golven en vanuit alle richtingen. Niet echt beginner vriendelijk maar een erg leuke uitdaging. Gelukkig heb ik de skills die ik geleerd heb tijdens het surfkamp kunnen toepassen hier in Bondi en heb ik al een aantal golven kunnen pakken. Uiteraard hebben de golven mij ook een aantal keer gepakt en voelde het alsof ik in een wasmachine zat waarna ik als een walrus aanspoelde op het strand. Erg vermakelijk voor de Chinese toeristen die er rondlopen en een fotoshoot met je willen.

Een andere activiteit die ik nog van mijn bucket list af wilde strepen, was het zien van de musical the Lion King. Gelukkig speelde deze in The Capitol in Sydney. Samen met mijn Deense huisgenoten zijn we naar de voorstelling gegaan. Adembenemend. Kippenvel. Weer liep ik de hele avond rond met een glimlach, omdat ik zo genoten had.

Ondertussen gaat het studeren natuurlijk ook nog door. Voor m'n design vakken ben ik druk bezig met tekenen, 3D printen en mallen maken in de workshop van de UTS. Voor m'n business vak (Event Management) moet ik wekelijks assignments inleveren en moet ik met een groep een event bedenken en helemaal uitwerken (eerste concept: silent disco in de dierentuin. Wie wil dat nou niet?). Voor m'n Health vak (Strenght en Conditioning) test ik in wekelijkse tutorials de verschillende capacities die een mens heeft (agility, speed, strength, etc.). Een erg gave praktijk course waar ik elke keer met plezier naartoe ga. Het heeft me ook kennis laten maken met Oztag, een australische sport/spelletje. Zeker leuk om ook te introduceren in Nederland.

Met wat Italiaanse en Duitse mede exchange studenten hebben we er ondertussen een traditie van gemaakt om elke dinsdagavond 1 dollar hot dogs te gaan eten bij de Soda Factory, genieten! De feestjes hier staan vooral in het teken van Amerikaanse drankspelletjes als Kingscup en Beerpong. Ook een terugkomend iets dus.

Naast studeren ben ik ook op zoek gegaan naar een baantje. Aangezien het niet zoveel nut heeft om een baantje te zoeken in design voor zo'n korte tijd, heb ik besloten mijn RSA (Responsible Service of Alcohol) certificaat te gaan halen die je nodig hebt om in een bar te gaan werken. Afgelopen zaterdag heb ik daarvoor zes uur in een lokaaltje gezeten om met een begeleider alle NSW drankwetten door te nemen en een examen daarin te doen. Resultaat: ik heb mijn RSA certificaat en kan nu gaan werken als bartender of als wait staff. Vandaag ben ik met 10 resume's op pad gegaan naar mijn favoriete uitgaansgelegenheden, fingers crossed.
Mijn eerste job heb ik in ieder geval al te pakken: werken als bartender tijdens het I Am Hardwell concert in The Domain in Sydney. Vertrouwd werken voor een Nederlandse DJ, erg gaaf!

Net zoals in de andere reisverslagen heb ik ondertussen alweer wat dingen gepland staan. Samen met de Italiaanse studenten die Roël en ik hebben leren kennen gaan we tijdens de springbreak een zeiltrip maken bij de Whitsunday Islands, waarna we doorreizen naar Cairs om daar een Forest Trip te gaan doen. Daarnaast zijn Roël in ik langsgegaan bij het Defqon 1. hoofdkantoor in Sydney om onze 50 dollar kaartjes voor Nederlanders op te halen. "Tot op Defqon!" werd er geroepen toen we het kantoor verlieten, lekker Nederlands!

Nu is het weer tijd om te gaan studeren voor mijn tentamens die ik heb voordat ik kan gaan genieten van m'n Spring Break. Hopelijk kan ik jullie de volgende keer verblijden met een verhaal over een nieuwe baan, goede cijfers en veel verhalen over de Spring Break.

Cheers!